ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

 Με αφορμή την πρόταση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για την πραγματοποίηση δραστηριοτήτων στα σχολεία υπό τον γενικό τίτλο  « Με την ποίηση πολεμάμε τον ρατσισμό», στα πλαίσια του ορισμού της 21ης  Μαρτίου ως διεθνούς ημέρας για την εξάλειψη των φυλετικών διακρίσεων και του ρατσισμού και ως Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, οι εκπαιδευτικοί Κοκοτσάκη Ανδρονίκη, ΠΕ02  & Ποντικάκη Ειρήνη, ΠΕ02  οργάνωσαν μία εκδήλωση την Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016 και συγκεκριμένα την τέταρτη διδακτική ώρα.

 Με κύριο στόχο την κίνηση του ενδιαφέροντος και την ευαισθητοποίηση των μαθητών στο  θέμα του ρατσισμού, επιλέχθηκε η απαγγελία αποσπασμάτων πεζών και ποιημάτων ελλήνων και ξένων λογοτεχνών, καθώς και η  προβολή κινηματογραφικών έργων με ιδιαίτερα συγκινητικό περιεχόμενο .

Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με προβολή τραγουδιών  σχετικού περιεχομένου  και ολοκληρώθηκε με τη συμπλήρωση από τους μαθητές ερωτηματολογίου με στόχο τον προβληματισμό τους  σε φαινόμενα ρατσισμού και βίας μέσα κι έξω από τον σχολικό χώρο.

 Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαθητές πριν την έναρξη της εκδήλωσης με δική τους πρωτοβουλία ζωγράφισαν στους δύο πίνακες  της αίθουσας αντιρατσιστικά μηνύματα καθώς και τοιχοκόλλησαν αφίσες. Την αισθητική της αίθουσας συμπλήρωσε το γενικό αντιρατσιστικό κλίμα.

Την εκδήλωση συμπλήρωσε η απαγγελία ποιήματος που δημιούργησε η ίδια η μαθήτρια της Α’  Λυκείου, Δήμητρα Σπανουδάκη, με τίτλο: «Αγάπη, Πίστη, Ελπίδα, Ειρήνη… λέξεις κοινές». Το ποίημα συγκίνησε μαθητές κι εκπαιδευτικούς και κατέδειξε το μέγεθος ευαισθησίας που διακρίνει τους μαθητές στο θέμα του ρατσισμού.

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Α) Στην πλειοψηφία τους(41%), οι μαθητές κρίνουν ότι ένας από τους βασικότερους παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση ρατσιστικών συμπεριφορών είναι τα ΜΜΕ. Η προβολή των μεταναστών και γενικά της διαφορετικότητας από τα ΜΜΕ ως ένα αρνητικό φαινόμενο με μεγάλες συνέπειες, επηρεάζει τους νέους και τους περνάει το μήνυμα που επιθυμεί, αφού η πλειοψηφία των πολιτών ενημερώνεται μέσω των ΜΜΕ  και ουσιαστικά γίνεται αποδέκτης των απόψεων αυτών. Το 19% των μαθητών θεωρεί ότι οι παρέες και οι φίλοι συμβάλλουν στην εκδήλωση ρατσισμού, καθώς η παρέα εντός κι εκτός σχολείου έχει τη δύναμη να επηρεάζει τα μέλη της και να συνδιαμορφώνει ρατσιστικές αντιλήψεις,  ενώ το 16% πιστεύει ότι η οικογένεια, ως φορέας αγωγής, ευθύνεται για την καλλιέργεια και τη μετάδοση ρατσιστικών προτύπων. Ένα μόλις 14% κρίνει ότι το σχολείο συμβάλλει στην εκδήλωση ρατσιστικών συμπεριφορών. Το 10% θεωρεί ότι σημαντικό ρόλο παίζουν και οι προσωπικές εμπειρίες.

Β) Στην ερώτηση για το αν οι μαθητές θα επέλεγαν να πραγματοποιήσουν έναν αλλόθρησκο γάμο, εκφράζεται ένας μικρός δισταγμός των μαθητών μας μιας και οι αλλόθρησκοι γάμοι εξακολουθούν να αποτελούν θέμα ταμπού. Η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μαθητών(83%) απάντησαν ότι δεν θα έκαναν παρέα με άτομα διαφορετικής θρησκείας, ενώ ένα μικρό ποσοστό της τάξεως του 17% απάντησε καταφατικά στη συγκεκριμένη ερώτηση. Φαίνεται, πάντως, ότι η θρησκεία συνεχίζει να αποτελεί διαχωριστικό φράγμα μεταξύ των ανθρώπων.

Γ) Αξιοσημείωτο και ταυτόχρονα ενθαρρυντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι οι μαθητές στην πλειοψηφία τους(82%)δεν αντιμετωπίζουν ρατσισμό στο σχολείο, ενώ ένα μικρό ποσοστό (18%) γίνεται αποδέκτης ρατσιστικής συμπεριφοράς στο σχολικό χώρο, ο οποίος εκφράζεται κατά βάση με λεκτική βία.

Δ) Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών (88%) απάντησαν ότι δεν θα είχαν πρόβλημα να μοιραστούν το θρανίο τους με οποιονδήποτε συμμαθητή τους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, φύλου ή φυσικών ιδιαιτεροτήτων. Αυτό καταδεικνύει με τον πιο εύσχημο τρόπο ότι το σχολείο αποτελεί ένα χώρο, όπου μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά όλοι οι μαθητές, πέρα από φυλετικές, θρησκευτικές ή άλλες διαφορές, όπως επίσης ότι καλλιεργείται κι αναδεικνύεται η αξία της ανοχής στο διαφορετικό.

Ε) Στο ερώτημα για το αν η ύπαρξη των μεταναστών προκαλεί προβλήματα στη χώρα μας, οι μαθητές εμφανίστηκαν διχασμένοι. Το 44% των μαθητών κρίνουν ότι η ύπαρξη των μεταναστών στη χώρα μας σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα, ενώ το 42% θεωρεί ότι η ύπαρξη των μεταναστών δεν δημιουργεί προβλήματα. Ένα μικρό ποσοστό (14%) απάντησε καταφατικά στη συγκεκριμένη ερώτηση.

ΣΤ) Καταληκτικά, η οικογένεια, το σχολείο αλλά και τα ΜΜΕ με κατάλληλες πολιτικές πρακτικές μπορούν και οφείλουν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην  εξάλειψη του ρατσισμού. Σημαντική κρίνεται και η συμβολή της πνευματικής ηγεσίας καθώς οι καλλιτέχνες μέσα από το έργο τους μπορούν να ''περάσουν'' αντιρατσιστικά μηνύματα.

Ευχαριστούμε τους μαθητές μας για τη συνεργασία τους.